Ένα από τα σημαντικά… παραλειπόμενα της Μάχης Κιλκίς – Λαχανά είναι ότι σε αυτή διακρίθηκε για τον ηρωισμό του και πήρε το βαθμό ο νεότερος υπαξιωματικός στην ιστορία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Γεράσιμος Ραυτόπουλος.
- 12 ετών “πήγε πόλεμο”, για την Πατρίδα!
- 12 ετών έκανε πράγματα που, ούτε καν τα φανταζόμαστε.
- 12 ετών μας δείχνει ότι η δύναμη της ελληνικής ψυχής, είναι αδάμαστη.
Ο Γεράσιμος Ραυτόπουλος γεννήθηκε το 1900 στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς. Την περίοδο δηλαδή που η Ελλάδα προσπαθούσε να βρει την ταυτότητά της. Προσπαθούσε να ορθοποδήσει οικονομικά, προσπαθούσε να συνέλθει από το ηχηρό χαστούκι του «ατυχούς πολέμου» του 1897 και την ταπεινωτική ήττα από το στρατό του Σουλτάνου.
Στα 12 του ο Ραυτόπουλος έφυγε από το νησί του για να καταταγεί εθελοντικά στο πεζικό. Ήδη έχει ξεσπάσει ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος κατά των Οθωμανών και η χώρα έχει ανάγκη από στρατιώτες.
Έφτασε στον Πειραιά και πήγε αμέσως στο στρατολογικό γραφείο. Εκεί, οι στρατολόγοι στην αρχή ίσως να γέλασαν ειρωνικά. «Επ, μικρέ, τι κάνεις εσύ εδώ;» του είπαν και πρόσθεσαν:
«Πήγαινε στο σπίτι σου, ο πόλεμος είναι για άνδρες. Έχεις χρόνια ακόμη».
Ο Γεράσιμος όμως δεν πτοήθηκε. Βγήκε από το κτίριο και πήγε αμέσως στο σταθμό των τρένων, που γεμάτα φαντάρους και εφόδια έφευγαν για το μέτωπο.
Το μικρό του κορμί τον βοήθησε να μη γίνει αντιληπτός από τους φρουρούς και σε μια στιγμή χαλαρότητάς τους, ο μικρός πέρασε κάτω από τα μάτια τους και μπήκε σε ένα βαγόνι γεμάτο στρατιώτες.
Προορισμός του, η Λάρισα και το 18ο Σύνταγμα της 6ης Μεραρχίας. Μόλις παρουσιάστηκε στο διοικητή, εκείνος γέλασε αλλά τελικά τον πήρε ως «παιδί του Συντάγματος». Ο ρόλος του θα ήταν διακοσμητικός, κάτι σαν τη μασκότ του Συντάγματος. Όμως ο μικρός είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του. Το βάπτισμα του πυρός το πήρε στη μάχη της Ελασσόνας.
Όλοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό με αυτόν το 12χρονο σατανά που πολέμησε λυσσασμένα και συμπεριφερόταν στη μάχη σαν έμπειρος στρατιώτης. Και όχι μόνο αυτό, έγινε μάλιστα και κάτοχος ενός λαφύρου.
Ενός όπλου τύπου «Μαρτίνι» που απέσπασε από κάποιον Τούρκο.
Επόμενη μάχη το Σαραντάπορο.Ο Γεράσιμος Ραυτόπουλος πολέμησε με περισσότερη λύσσα και ορμή ώστε ο διοικητής του, μπροστά σε αυτό το μικρό γίγαντα, έμεινε άφωνος. Του έδωσε μάλιστα να έχει ένα Manlicher-Schonauer.
Στη μάχη Κιλκίς – Λαχανά το 1913, η τύχη δεν γύρισε την πλάτη στον 12χρονο παρότι συνελήφθη αιχμάλωτος από Βούλγαρους. Ένα βράδυ ο μικρός τα παίζει όλα για όλα. Με κάποιο μαγικό τρόπο κατάφερε να σκοτώσει 3 Βούλγαρους από το απόσπασμα των 5 που συνόδευε τους Έλληνες αιχμαλώτους και τον ίδιο και δραπέτευσε.
Όπως όμως επέστρεφε στο στρατόπεδο των Ελλήνων άκουσε πνιχτές κραυγές μέσα σε ένα όρυγμα.
Ένας Έλληνας εύζωνας, βαριά τραυματισμένος αργοπέθαινε. Ο Ραυτόπουλος δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά.
Πήρε τον εύζωνα στην πλάτη και τον γύρισε στο στρατόπεδο.
Είναι χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα του τύπου της εποχής.
Η «Εστία», έγραφε: «Σας παρουσιάζομεν σήμερον τον μικρότερον υπαξιωματικόν του Ελληνικού Στρατού.
Είναι ηλικίας 12-13 ετών και κατάγεται από το Φισκάρδον της Κεφαλληνίας.
Το όνομα του ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ (αριστερά στην εικόνα).Ο πατέρας του αρτοποιός εις την Ύδραν, η μητέρα του μένει εις τον Πειραιάν και αυτός ήτο υπηρέτης εις Πύλον όπου τον εύρεν η επιστράτευσις.
Το πολεμικόν μένος που είχε καταλάβει όλον τον κόσμο, ηλέκτρισε και τον μικρόν υπηρέτην, ο οποίος εζήτησεν αμέσως όσα χρήματα είχε να λαμβάνει από τον πάτρωνά του και την επομένη απεβιβάζετο εις Αθήνας, παρουσιασθείς εις το Στρατολογικόν γραφείον όπως καταταχθή εθελοντική.
Η ηλικία του δεν εβοήθησε την αποδοχήν της αιτήσεώς του και ο μικρός έφυγε από το γραφείον λυπημένος αλλ’ όχι και απηλπισμένος.
Μίαν πρωίαν διαφυγών την προσοχήν των φρουρών, εσκαρφάλωσεν εις τον μεταξύ των δύο βαγονίων χώρον και μαζή με τον στρατόν έφθασεν εις την Λάρισσαν, όπου επί τέλους μετά την τόσην του επιμονήν εγένετο δεκτός εις το 18ον σύνταγμα της 6ης μεραρχίας ως “παιδί του συντάγματος”.
Εις την μάχην της Ελασσώνος έγεινε κάτοχος Τουρκικού λαφύρου, όπλου Μαρτίνι, με το οποίον έλαβε το βάπτισμα του Πυρός. Η ανδρεία του εξετιμήθη από όλους και εις την μάχην του Σαρανταπόρου του εδόθη εις ένδειξιν αναγνωρίσεως της ικανότητός του, Μάλινχερ.
Εις την πεισματώδη μάχην του Κιλκίς ευρέθη μεταξύ πέντε Βουλγάρων αιχμάλωτος, αλλά καθ’ ην στιγμήν οι Βούλγαροι ησχολούντο να εύρουν κανένα σχοινί διά να τον δέσουν, αυτός αρπάζει το Μάλινχερ και ρίπτει νεκρούς τους τρεις, ενώ οι δύο άλλοι εσώζοντο διά της φυγής.
Κατ’ αυτόν τον τρόπον, ο μικρός στρατιώτης έσωσε και έναν τραυματίαν εύζωνον, όστις θα περιήρχετο εις χείρας των δημίων.
Το γεγονός τούτο της ανδραγαθίας του λιλιπουτείου υποδεκανέως επιστοποιήθη και επισήμως, μεθ’ ο και ο διοικητής του τον προήγαγε εις δεκανέα».
Δυστυχώς όμως τα ίχνη του μικρού δεκανέα χάθηκαν καθώς μετά κανένα αρχείο, καμία αναφορά δεν έχει υπάρξει στο πρόσωπό του…
12 ετών “πήγε πόλεμο”, για την Πατρίδα!
12 ετών έκανε πράγματα που, ούτε καν τα φανταζόμαστε.
12 ετών μας δείχνει ότι η δύναμη της ελληνικής ψυχής, είναι αδάμαστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου